10 września 2019 – Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom

Z inicjatywy Międzynarodowego Towarzystwa Zapobiegania Samobójstwom i Światowej Organizacji Zdrowia od 2003 roku w dniu 10 września kierujemy uwagę społeczności na zagadnienia związane z samobójstwem i jego konsekwencjami.

O skali narastającego problemu alarmuje m.in. Polskie Towarzystwo Suicydologiczne. Komenda Główna Policji [1] oraz Główny Urząd Statystyczny publikują statystyki pokazujące obecnie zmniejszającą się liczbę prób samobójczych zakończonych zgonem, ale równocześnie rośnie ilość podejmowanych prób samobójczych. Ważna jest świadomość, że poszczególne liczby w kilkutysięcznym wskaźniku to symbolicznie opisane tragiczne sytuacje wielu osób, u których m.in. objawy choroby, poczucie osamotnienia, frustracja i cierpienie przyczyniły się do decyzji o zakończeniu życie. Każde samobójstwo to przede wszystkim wyzwanie zmierzenia się z codziennością dla otoczenia samobójcy.

Badania potwierdzają, że tym, co stanowi czynnik ochronny, jest ROZMOWA. W świecie, w którym otacza nas coraz więcej technologii, bliskość drugiego człowieka ma bardzo duże znaczenie.

Obecnie coraz więcej młodych osób podejmuje próby samobójcze. Ważne, abyśmy reagowali widząc nietypowe zachowanie, szczególnie wstępujących w trudny wiek rozwojowy nastolatków. W takich sytuacjach nie musimy być specjalistami, czy obawiać się o brak kompetencji. Pokazanie drugiej osobie, że mamy dla niej czas i jest dla nas ważna, ma ogromne znaczenie.

„(…)Jak zapobiegać samobójstwom? – Słowo leczy lub zabija, chodzi o to, żeby nasze słowo leczyło. Rozmowa, zainteresowanie się problemem innej osoby może okazać się dla niej niezwykle pomocne – zaznacza prof. Hołyst” [2].

Wiele osób nie radzi sobie z trudnościami, z jakimi mierzą się każdego dnia. W obecnie  obowiązującej amerykańskiej klasyfikacji DSM 5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) występuje „samobójcze zaburzenie zachowania” [3] Wynika to z podkreślenia odrębności specyfiki zachowań samobójczych i uniezależnia je od innych zaburzeń psychicznych czy zaburzeń nastroju. Depresja czy nasilone objawy psychotyczne nie sprzyjają próbom samobójczym, w wielu sytuacjach samobójcy popełniają swoje czyny z zupełnie innych powodów.

Dlatego ważne, aby osoby potrzebujące pomocy trafiały do miejsc, gdzie mogą dostać profesjonalną pomoc.

Klinicyści oraz personel nielekarski posiadają różnego rodzaju narzędzia do oceny stanu zdrowia pacjenta i mogą zaoferować profesjonalną pomoc [4]. Dla wielu osób ważne jest wcześniejsze spotkanie z psychologiem lub terapeutą, który będzie potrafił ocenić stan zdrowia, udzielić wsparcia i zaplanować dalsze działanie. Takimi miejscami dla dzieci i młodzieży są bezpłatnie udzielające pomocy poradnie psychologiczno-pedagogiczne czy poradnie zdrowia psychicznego. W takim celu powstają w Polsce Centra Zdrowia Psychicznego, które obecnie realizują swoje zadania wobec osób dorosłych i mają powoli obejmować opieką także młodszych pacjentów [5].

Polecamy także:

Źródła:

  1. Komenda główna Policji – wybrane statystyki dotyczące zamachów samobójczych po 2017 r.
  2. Artykuł, w którym statystyki komentuje m.in. prof. zw. dr hab. dr h.c. Brunon Hołyst, prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego
  3. Wywiad z dr hab. n. med. Bartoszem Łozą, kierownikiem Kliniki Psychiatrii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
  4. Artykuł prof. dr hab. n. med. Agnieszki Gmitrowicz, kierownik Kliniki Psychiatrii Młodzieżowej oraz kierownik I Katedry Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
  5. Strona internetowa dotycząca Centrów Zdrowia Psychicznego

Ostatnia aktualizacja: 9 września 2019